donderdag 26 januari 2012

Happy Lunar year en gedichtendag!

Begin deze week is het Chinese jaar van de Draak (!) ingezet. Het fijne hier, door die mengelmoes van culturen, is dat je elk feest kan vieren alsof het je eigen feest is.  In de dinning hall hadden we speciaal eten (we hebben altijd een afdeling oost-aziatisch voedsel) en we smulden erop los. Jammer genoeg was het te moeilijk met uurroosters om af te zakken naar Chinatown Downtown, maar dat is niet erg.

Liefste blokkers; het is nu écht bijna gedaan. Jullie kunnen geen 'blijven gaan, alles geven of volhouden' meer horen, maar toch wens ik jullie dat toe! Gogogo lieve vrienden.

Verder ben ik hier ook nog aan nieuwe sporten begonnen;
Dodgeball (kei leuk!!)
Women Football (flagfootball)
Je ziet het, na Yoga and Ultimate word ik een echte Noord-Amerikaanse sportgriet. In het weekend ga ik ook altijd snowboarden, op zondag en donderdagavond zwemmen en op maandag ga ik naar de breiles (ook kei leuk!)
Verder ga ik vanaf maandag ook 'trainen' voor de Sunrun. 10 kilometer dwaars door Vancouver. Hopelijk kan ik mijn 'nieuwe levensstijl' toch voor 3 maanden behouden!
Geen momenten om stil te zitten dus. En dat heb ik nodig, ik wilde het dit jaar 'een beetje rustiger aan doen', maar ik merk dat dat niets voor mij is. Dan heb ik tijd te veel om na te denken en dan zit ik mij toch maar zorgen te maken over 1000 dingen. Bezig blijven en (niet te veel) stil staan! Hier gaat ook alles zijn normale gangetje. Ik leer elke week nieuwe, fijne mensen kennen maar soms word ik ook teleurgesteld door andere mensen. Dan laat ik ze op mijn hart trappen en dan loopt alles fout. Gelukkig is er poezië die dingen kan helen. Waarschijnlijk hebben jullie nu door de gedichtendag een overdosis gehad maar sta me toe dit even te posten. Lieve Juf Kaat van de dictie les (nu al 13 jaar geleden ;-)) postte dit op mijn Facebook.

Heb mij nodig. Kun mij niet missen
Heb verdriet. Ik heb daar van alles tegen.
Levensbeschouwing, aforismen, groter verdriet:
Het is familie. Van geluk weet ik dat niet.


Er is geluk waarmee je alleen
moet zijn. Het te grote,
Zo heb ik, toen jij geboren was, een dag
door bossen gelopen. En toen pas besloten
dat jij er misschien mee te maken had,
en je moeder, die ik kende van vroeger.

Er is keihard geluk, waarvoor je moet 
achterlaten en hebben en twintig zijn
zoals in het Frans: twintig jaar hebben.
Heb mij niet nodig. kun mij missen.


Pas later ben je ooit weer twaalf geweest.
Dan kun je ook rustig veertig worden.
Dan is geluk verdriet. Een naald die Schubert leest
Kun mij dan missen maar doe het niet.


Herman De Coninck




Verder ook even melden: ga naar FB en bevriend jezelf met Geert De Kockere. Prachtig, telkens weer. Bijna elke dag verse woorden!

Een hart
moet zo nu en dan
eens worden gelucht.
De kamers opengezet
Op een kier alleszins.
Wijd als het kan.


Geert De Kockere


En dan tot laatst, een zinnetje van mijn favoriet (of een van de)
Bart Moeyaert;
'Bestaan kan iedereen, er zijn, dat is de kunst.'

3 opmerkingen:

sarah zei

Ik vond dit natuurlijk een mooi logje op je blog...zonder een reactie, dat kan niet. Maar er werd natuurlijk al op fb heel wat beantwoord...
Dank voor het delen, mooi!
(en hoe gaat het met de training? 10 kilometer of wat?!!!)

sarah zei

En nog vergeten...mensen op je hart laten trappen? slecht idee is dat!!!

Anoniem zei

Ruth,

Laat ze niet te veel op u hart trappen ginder!! Want jij bent een mega griet en verdient het niet. Maar druk bezig zijn houd ons allen van het denken, bij mij is dat juist het zelfde.
Dat laatste zinnetje, daar zit veel waarheid in, en is echt mooi verwoord door Bart Moeyaert

geniet er nog van en goed sporten!!!

liefs Julie