Los Cobanos

Hard life...
PS; We zitten hier wel in de tropen, dus opgegeten worden door massa's muggen (en krabben maar) moet je erbij nemen!

Voor mijn lieve mama en papa : EL SALVADOR!

Ik ging stoppen met schrijven, maar speciaal voor mama en papa ga ik nog héél even door!
Na drie weken te hebben 'getreind' door Oost-Europa met mijn lieve Hertalse vriendinnen, was het in augustus even tijd om thuis te blijven. Ik zag lieve vrienden terug en ging al eens langs bij een broer of een zus  en leefde me volop uit op het plaatselijke speelplein! Maar het bloed kruipt waar het niet kan gaan! Na een spetterende driedaagse in de Hoge Rielen (HerfstOntmoeting/Vlaanderens leidingsweekend van de Scouts-ohja, ik ga proberen 'te stoppen' met Scouts, kijken hoe lang ik dát zal volhouden!) trok ik kot in de nacht naar Brussel om van daaruit naar Atlanta (meest boring city ooit) twee dagen later naar San Salvador, El Salvador af te zakken.

Mama en papa zijn een tikje ongerust omdat ik hier in dit 'derde wereld land' (is het ook wel echt) vertoef, dus daarom nog een blogspot! De reden waarom ik hier ben is omdat een van mijn liefste vriendinnetjes, Fernanda, hier woont. Ik leerde Fernanda kennen begin september vorig jaar op UBC en heb zotbangelijkevette nooit te vergeten dingen met haar beleefd. Fernanda studeerde hier heel haar leven in een Franse school en ging nadien in Frankrijk studeren, met UBC als uitwisselingsjaar.
Fernanda's grootmoeder is Spaanse en haar grootouders moesten naar Canada uitwijken toen de oorlog hier bezig was. Nu woont iedereen terug in El Salvador (Wat Ferni trouwens een échte Canadese maakt want bijgevolg heeft ze dus drie nationaliteiten)

Ondertussen ben ik hier een weekje en heb ik al massa's dingen gedaan. Naast uiteraard uitslapen en rondhangen zijn we naar Suchitoto geweest. Dit dorpje is een klein koloniaal plaatsje waar de tijd lijkt stil te staan. Mooi, maar ook wel niet héél speciaal. Indrukwekkender vind ik 'het leven' hier. Fernanda en haar vrienden komen allemaal uit de (veel) betere families. San Salvador (en bij gevolg héél El Salvador-vergelijkbaar van grote met België) is een gevaarlijke stad. Echt. Dagelijks worden hier tamelijk veel mensen vermoord door de beruchte gangs en ik zou nooit nooit nooit zonder een El Salvadoriaan door de stad lopen. Ik kan ook geen woord Spaans (haha) dus ik wijk geen seconde van Ferni's zijde (poor she).
Op elke hoek van de straat staan hier zwaar bewapende mannen en elke winkel of huis is afgesponnen met prikkeldraad zoals bij gevangenissen. Fernanda (en de andere vrienden) wonen in de typische wijken die zijn afgesloten met bewakers, bareels en prikkeldraad. In de auto gaan de duren meteen op slot. Verder merk ik niet zoveel van al dit geweld, maar ik raad niemand aan om hier dus alleen of al backpack'end te komen. Dat is jammer want El Salvador is een prachtig land! Overal vulkanen, meertjes, groene natuur (wet season nu), vogels, eindeloze riviertjes...Vandaag ben ik in een kratermeer gaan zwemmen, morgen trekken we naar het beach house, het uitzicht van de lokaal vulkaan was adembenemend... schoon schoon!
Dit weekend ben ik ook met Ferni's vrienden groep (amai mijn botten!) naar Antigua, Guatemala geweest. Dit is een wauwauwauw stadje. Overal gekleurde huisjes, omringd door vulkanen, lachende mensen en uiteraard ook wel veel toeristen. De plaatselijke kenners hier zeggen dat Guatemala City nóg gevaarlijker is dan San Salvador maar Antigua is helemaal veilig en vooral 'dolle pret'!

Ik voeg nog wat fotootjes toe! Mama en papa; niet ongerust zijn! Ik zit hier compleet veilig en Fernanda (en Carmen, haar zus) zorgen kei kei kei goed voor me. Het eten is hier ook echt heerlijk, om mijn vingers van af te likken!

Besos! PS; uiteraard te lui om bijschriften te voorzien, sorry!