Wie schrijft, die blijft.

Dit mijn beste luitjes, dit is Buchanan Tower aka de bureau's van Artsproffen. Gelijkenis? :-)



Wie schrijft, die blijft.
Een zin die thuis vaak wordt aangehaald. Bij deze, héél toevallig tegen gekomen tijdens opzoekingswerk.

Alsjeblieft papie, wat een fijne verrassing!

Gooooood day

Jane is back! 10 dagen lang heb ik ze moeten missen, mijn gewéldige roommate. Haar zus (guess what, Jane is de jongste in een gezin van vijf met twee broers en drie zussen. Haha) trouwde vorig week en arme Jane vloog de wereld rond. Maar nu is ze dus terug. Ik was vandaag de hele dag bij haar. (uitgezonderd van mijn één uurtje-vreselijk saaie les) Wat hebben we gedaan? Gestudeerd en Ultimate gespeeld.
Wat? Wat hebben we gedaan? Ja. Gestudeerd. Jane heeft morgen haar eerste Midterm. (ik de mijne in twee weken) Daarnaast hebben we ook Ultimate gespeeld. Ultimate is wat wij 'een Frisbee'ke doen' noemen. Maar zeg niet Frisbee tegen Ultimate. Nooit. Frisbee 'is what you do on the beach'. We hadden vandaag onze eerste, intensieve training en het was geweldig. Laat we het erop houden dat het gemakkelijker lijkt dan het is.
Naast de 'UBC Ultimate' club ben ik ook nog lid van de Yoga club (I know) en van de History club. Dat laatste lijkt absoluut niet op Historia, maak je geen illusies. Verder denk ik er nog aan om misschien de Poliscience/International Relations en Varsity Outdoor Club te joinen.
Maar eerst studeren. En lezen. En reviews schrijven.

Ohja; ik ben dit weekend op tripje geweest naar Penticton met de Rotary als UBC ambassadeur (en ik mocht speechen!) Een verslagje volgt later!

She is back!

UBC team!

Fak Letteren? FAK GAGE!

Ik ben hier niet de enige KUL'er op de campus. In het totaal zijn we met 10. Er zijn 6 Ekonomika'ers en Letteren wordt door 4 studenten vertegenwoordigd. Kas en ik zijn de enige twee die voor een volledig jaar blijven. Kas zit in mijn jaar en is sinds het begin van ons Leuvenbestaan een fijne vriend. We zitten nu in geen enkele les samen (hoewel we beiden 'eigentijd'ers' zijn) en woont aan de andere kant van de campus.(= groter dan Leuven) Ik zie hem dus nooit. Tijd voor verandering dachten we donderdag. Aangezien in mijn residentie drank verboden is (residentie voor - 19 jarigen + strenge wetgeving in BC = geen feestjes) trok ik naar de Gage Towers, waar Kas zit. Deze residentie bestaat uit 3 reusachtige betonnen torens. (met uitzicht op Vancouverdowntown, North Vancouver, Pacific en Vancouver Island. Ik ben énorm jaloers.)
Kas voorzag de pintjes en ik de frietjes. Het werd een fijne avond, redelijk vergelijkbaar met een Fakavond. Eerst wat serieuze babbels over de wereld, onderwijssystemen, België, Professor Tollebeek, thesis, liefjes... maar na wat meer bier stonden we allebei op het balkon (en jawel, uitzicht op Van en Ocean) te 'faklullen'. Na een paar uurtjes vertrok ik terug naar mijn kant van de campus. Een tochtje van ongeveer 25 minuten, waarna ik terug nuchter(der) mijn bed in kon kruipen.
Enige verschil met de Fak?
-geen marginale muziek (ik mis de Spice Girls en Britney hier echt!)
-geen vriendenhoop
-geen Lien/Jonas/Eline om mee naar huis te wandelen
-geen goedkope drank!
-geen 'thuis'

We concludeerden beiden dat het daar in Leuven toch nog niet zo slecht is dus nu het nieuwe jaar ginder ook gestart is: feest erop los!

PS: drankprijzen.
Als je ergens gaat drinken geraak je niet aan een pintje onder 5 dollar (plus tax) en de Liquor Stores (de enige plaats waar je alcohol kan kopen, er wordt dus niets in de supermarkten/nachtwinkels verkocht) worden beheerd door de Provincie. Doordat zij dus een monopolie hebben, drijven ze de prijzen omhoog. Alcohol mag hier vanaf 19 gedronken worden en daar zijn ze heel erg streng op. Ik moet overal minstens twee pieces of ID kunnen tonen. Mijn -19 jarige vriendjes kunnen enkel drank krijgen als een +19'er dat voor hen in de Store koopt. Onder de 19 mag je een café zelfs niet binnen. (ook niet om een cola te drinken of om iets te eten) en dat wordt élke keer dubbel gecheckt. Ongelooflijk hoe streng ze zijn, zelfs fake IDs lukken niet. Wat doen de kindjes hier dan in mijn residentie om zich te amuseren? Naar een Fratparty gaan of smoren in het 'magic forest'. Wiet en marihuana zijn hier extreem goedkoop en (bijna helemaal) legaal. Gekke Canadezen :-)
(wees gerust mama, ik ben een braveke!)

Week 4!

Ik deed het al in Zwitserland, elke nieuwe weekdag een foto nemen. Je zag me toen mooi elke week dikker en dikker worden. Daarnet trok ik met Forrest (trotse Amerikaan, mijn klein broertje en floormate) het begin van week 4. In alle eerlijkheid; week 3 was geen topper. Veel huiswerk, veel heimweemomentjes en zelfs een klein traantje. Maar UBC's motto 'Tuum est' geldt ook voor mij. Morgen nieuwe dag, nieuwe kansen, nieuwe mensen! (en opnieuw veel schoolwerk)

1 mais

2 tandenborstels20 + 10 dollar = 3(0) dollar!
4 topduimen voor een topweek?

There's something in the air...

Wreck Beach, zonsondergang.

Vandaag kreeg ik te horen dat ik officieel 'geselecteerd' ben om dit weekend met de Rotary Club - UBC International House als UBC Ambassador op tocht te gaan naar Penticton, BC. De dag kon niet mooier eindigen dan dit... (hoewel, nu nog een pakje homework te doen!)

Afkicken

Wie mij beter kent, weet dat ik hard op mijn tanden heb gebeten tijdens mijn 'vastenproject'. Wel, hier ga ik 11 maanden en 2 weken vasten (al 2.5 gelukt!) aangezien er chips genoeg is maar jammergenoeg niet in mijn favoriet smaakje.

Wauw.

Daarnet was ik samen met Lisa en Cherrie (Korea en Hongkong) downtown een hapje gaan eten. Net voor we het restaurant binnen gingen hielpen we een moeder met haar buggy naar boven te dragen. Wanneer we wilden afreken kwam de ober naar ons en zei dat deze fijne mevrouw onze rekening had betaald, net was vertrokken en absoluut niets terug wou. (en hem een goede tip had gegeven) We hebben nog naar haar gezocht omdat zoveel goedheid ons een klein schuldgevoel gaf maar ze was nergens meer te bespeuren. Wauw. Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. Wauw again.

Study hard, work hard!

Lieve luitjes,

Gedaan met het goei leven, schoolweek twee is al bezig!
Ik heb zoveel te vertellen maar ik ga eerder korte (en meerdere) blogberichtjes maken.
Met wat heb ik me de voorbije week bezig gehouden? MET SCHOOLWERK. Het tempo ligt hier hoog, ontzettend hoog. Ik volg deze term 4 vakken, deze vakken zijn;
-Economic History
-Geography en globalization
-History of the Holocaust
-History of World Politics
Je leest het goed, amper vier vakken. Hoe zien de lessen er ongeveer uit? Per vak heb je ongeveer 3 uur les en daarna 1 uur discussionclass in kleinere groepjes. Voor de gewone lessen wordt verwacht dat je steeds je lessen voorbereidt (= 1 artikel lezen voor elk lesuur dus 3 artikels per totale les) en voor de discussieles moet je je perfect voorbereiden (= ongeveer 2 hoofdstukken uit een leesboek). Ik zei het al, hoog tempo. Werk wordt beloond, ook hier. Zoals ik al eerder vertelde staat 10 % op class participation. Momenteel loopt het daar nog wat stroef. Ik doe al mijn readings maar de discussies en vragen van de proffen gaan zo snel dat ik meestal met mijn antwoord te laat kom. Maar daar wordt aangewerkt! (ohja, als jullie denken dat ik geen papers/reviews/essays moet schrijven, think again. Ik heb er nu al 7 (!) van elk ongeveer 10 pagina's aan mijn been. Ja, 7 (!))
Hoe bracht ik (en met mij ongeveer 20.000 andere studenten) zaterdagavond (first weekend in college) door? Wel ja, met readings. Studyrooms in Residenties zitten stampvol, er is geen enkele plaats meer over in de 20 (!) bibliotheken die UBC rijk is en overal zie je mensen lezen, onderlijnen, markeren en memoriseren. In Leuven was ik misschien de enige zotte bibschimmel, hier heb ik 45.000 medestudenten die fijn meeschimmelen!

Zondag= familiedag. Traditie moeten in ere worden gehouden, dus ook in Canada. Het koste me drie uur, een bus, skytrain, seabus en nog een bus om tot in Rigdewood Drive te geraken maar het was het waard. Een gezellige, zonnige zondag met de zus, schoonbroer, neefje en nichtje. Heerlijk. De noodzakelijke shopjes werden in orde gebracht (= alles is open op zondag), we brachten de kindjes naar een écht Noord-Amerikaans verjaarsdagfeestje en maakten een klein wandelingetje. Batterijtjes opladen voor een nieuwe werkweek.

Hier dus nog alles prima, al moet ik toch iets bekennen. Samen met Johanna heb ik afgesproken dat we niet enkel rozengeur en maneschijn gingen vertellen maar ook moeilijke momenten zouden neerpennen. Wel, mijn eerste 'heimwee- en moeilijk momentje' is gepasseerd. Ineens was het daar. Maar that's part of the job.

In de ene bib, met zicht op de andere bib!
Koen Putzeys; speciaal voor jou. Onze 'computers' in de bib.

Na dat we deze week in UBC een aardbeving (en een tamelijk serieuze, blijkbaar moest Sean dekking zoeken onder zijn bureaudesk in downtown) en een bosbrand vlak naast mijn deur (de andere gebouwen werden ontruimd) overleefd hadden vond Jane dat het tijd was voor echt bier. Thanks Janie!

Profiteren van de zon! (en jawel, dit lijkt héél erg hard op ICC!)
Nooit gedacht dat ik ooit nog eens aan Fredje zou moeten denken.
Clara en Oscar voor de Berenval. (en recht voor Oscars school)

Skyline van Vancouver-downtown
North Vancouver
Zoals in de film. Meisjes die Lemonade verkopen!

So coooool

Eerst en vooral: DANKJE CEDRIC! Cedric stuurde me als eerste een kaartje, ik ben er zo blij mee, dank!

Iedereen klaar voor een lang bericht? Hier komt het!

Het voelt alsof ik hier al jaren ben. Onze president van de AMS (Alma Mater Society) vertelde op het einde van zijn speech (ik hoorde hem twee keer, héél inspirerend): welcome home. Zo voelt het stilaan ook. Home. Routine begint te komen and I love it!

Wat heb ik de afgelopen dagen gedaan?
Zondag ben ik met mijn Upass (openbaar vervoer) de wijde Vancouverwereld ingetrokken richting een buitenwijk waarna ik downtown lekker de toerist ben gaan uithangen met Jane. Maandag trok ik met Totem Park naar Ikea. En vrienden, als UBC iets doet, dan doen ze het goed. Een fancy bus, een Ikea welcome bag (met chocolade), begeleiding door Ikeaboys, kortingsbonnen en noem maar op. Aangezien het ook labour day was, werd het tijd om eens op mijn lui gat te gaan liggen. En jawel, UBC heeft zijn eigen UNIVERSITEITSSTRAND.Wreck Beach. Aangezien de zon brandde en het ideaal strandweer was besloten Jorun Elizabeth en ik maar in ons ondergoed rond te lopen (bikini vergeten!). We waren de uitzondering met kleren aan want naast de unibeach is dit strand ook een nudistenstrand. Toch wel even wennen, al die naakte mannen en vrouwen.
Dinsdag was het Imagine day. Dit is de officiële startdag van het jaar. De Artsprofessoren boden ons, studenten een gratis BBQ aan en informeerden ons over alle verenigingen. Daarna kon je de hele dag rondwandelen op Main Mall en rondneuzen bij de 360 clubs die UBC rijk is.(aka: candy en balpennen inslaan voor een heel jaar) Jane en ik glipten ook de peprally voor de 1stejaars binnen. Dit was ongelooflijk. 6000 nieuwe UBC'ers in een arena, allemaal in de kleuren van hun faculteit, roepen, schreeuwen en tieren voor UBC. Amai. Dat was echt 'soooo coooool'. Kippenvelmomentjes.

Meteen hierna had ik mijn eerste echte les: History of the Holocaust. Het was direct serieuze koek. Ik heb in één les al harder moeten opletten en werken dan in de twee jaar aan de KUL samen. 10 % van je totale mark staat hier dan ook op class participation. Ik heb er ook al een 'vriend' bij. Dexter (I know) is zijn naam. Tijdens de pauze was ik aan het babbelen met mijn buur (haar naam is Allen, volgens mij even wanhopig op zoek naar vrienden want toen ze de les vroeger moest verlaten vroeg ze of ze mijn nota's mocht lenen. - mijn nota's zijn crap want ik kan nog niet zo geweldig goed volgen) toen Dexter hoorde dat ik van België kwam. Dexter is net terug van Brussel waar hij deze zomer een Internship voor de EU heeft gedaan. Na de les wandelde we samen naar mijn kot. Hij volgt hoofdzakelijk International Relations courses maar het is toch fijn al iemand in de les te kennen!

Nu ga ik een sprintje placeren voor mijn volgende les: Economic History of Modern Europe (Background, causes and effects of economic change in Europe from the 18th century to recent times. Evolution of social and economic institutions; analysis of growth, structural change, the distribution of income, and the spread of industrialization.)

Ik heb nog veel te vertellen, de volgende weken zullen aan bod komen:
-Bachelor/Mastersysteem
-Living in Rez
-Thunderbirds
-Faculty
-Arts
-Campuslife
-Extreem knappe werkmannen naast mijn raam (eens iets anders dan alle rich college boys!)

Ongelooflijk dure schoolboeken.
Wachtrij in de Bookstore. We kregen candy aangeboden om het wachten te verzachten!












Letterenbib, niet slecht!
Opgeruimd staat netjes!
Eindelijk heb ik mijn foamfinger!


Gastown.
Wreck Beach

First days in Van.

Hallo hallo,

Nu mijn GALA orientation erop zit, heb ik even tijd voor wat blognieuws!
De voorbije dagen gingen zo snel vooruit. Ik ben nog geen seconde alleen geweest. UBC is everywhere. Wanneer ik in de luchthaven afscheid nam van mama en papa tikte Laura op mijn schouder. Samen (uiteindelijk bleek dat we met meer dan 5 waren) namen we de vlucht richting Vancouver en UBC. Na een vreselijke vlucht kwam ik uitgeput aan in mijn fantastische kamer. (foto's kunnen nog niet gemaakt worden wegens het uitstellen van opruimen = messy room!) Nog nog geen 30 minuten later, pikten Bram en Helene (neef en vriendin, twee wereldreizigers) mij op om te gaan BBQ'en bij mijn zusje, Eva. Ik werd geveld door de famous jetlag maar na een fijne bbq met leuke buren kon ik er weer helemaal tegen.
De voorbije drie dagen had ik dus orientatie. Dit hield in: workshop over alles (!), free food, inspirerende speeches en veel oppervlakkige praatjes. Mijn eerste indrukken: alles is duur, veel internationale en exchange studenten, prachtige campus + leslokalen, vriendelijke mensen. Ik voel me ook héél erg welkom. In elke workshop wordt maar herhaald en herhaald hoe blij ze wel niet met exchange (= mensen zoals ik) en internationale (= mensen die hier voor minstens vier jaar studeren) studenten zijn.
Momenteel is het nu Openings Day in Rez. Alle UBCresidenties (a lot!) gaan vandaag open voor iedereen. Dit wil zeggen: rijen van auto's gevuld met: twee ouders, 1 kind en énorm veel gerief. Echt waanzinnig maar wel perfect georganiseerd. Binnen een uurtje hebben we kennismaking en de volgende dagen zitten ook helemaal vol geprogrammeerd met ontmoetingen.

So far, so good hier. Ik vind het hier echt fijn, al is het wel vermoeiend om me steeds verstaanbaar te maken en moet ik mijn gang en ritme nog vinden.
Ik heb mijn mailboxnumber dus brieven kunnen worden verstuurd. Mijn kamer (lijkt sterk op een hotel room) is zo kaal als iets aangezien ik foto's en versiersel ben vergeten. (aka, ik zou echt heel blij zijn met wat mail!)

PS: foto's volgen zodra ik minder lui ben!

Library Job; here I come!

QXLN: mijn building, onuitspreekbare naam in de First Native taal.
Free food overal!


Met Mike (Pool) in het Chan Theatre. Mike zit ook in mijn World Politics les!
Eerste stukje Canada!
3 jaar later, bye again!
Workshop over Canadese gewoontes.
Campus: rockies en pacific!