Ik volg hier het 4dejaars vak 'History of the Holocaust' en dat is geen lachtertje.
-Ten eerste omdat het een vak boven mijn niveau is. Ik volg hier dit jaar 4 vierdejaarsvakken en dat valt toch wel tegen.
-Ten tweede omdat al mijn klasgenoten een énorme kennis hebben. Hoewel er bij de onlinesyllabus geen vakvereisten stonden merk ik toch dat een basis Yiddisch/Pools/Duits handig kan zijn. Verder goochelen zij ook met termen waarvan ik nog nooit heb gehoord en lijkt het of ze alle minieme details tussen 1919 en 1945 kunnen opnoemen.
-Ten derde omdat onze prof, Richard Menkis erom bekend staat een spervuur van vragen op ons af te sturen. Ik zit drie uur heel ongemakkelijk in zijn les omdat ik gewoon weg soms niet versta over wat ze bezig zijn.
-Ten vierde omdat ik tijdens ons discussie-uur met medeklasgenoten bijna geen inbreng heb.
-Ten vijfde omdat er tijdens de les gruwelijke beelden, foto's, tekst-en beeldfragementen worden getoond. Er is geen censuur en sommige dingen staan op mijn netvlies gebrand.
Additional note: De les is van 17.00 tot 20.30; beuuh.
Additional note: De les is van 17.00 tot 20.30; beuuh.
Maar ik ben héél blij dat ik dit vak volg. Ook al is het ontzettend moeilijk, ik leer er veel bij. Vorige week kwam een Holocaust survivor spreken. 2.5 uur zaten we geboeid te luisteren. Soms met tranen in onze ogen, dan weer met een glimlach rond onze mond. We hoorden gruwelijke verhalen en zagen een gebroken man voor ons staan. Maar alles werd zo inspirerend, moedig en warm verteld dat dit misschien wel het meest beklijvende gesprek uit mijn leven was.
Hij sloot de avond af met een boodschap. Hij vertelde dat we, elke keer als je voor je huisdeur staat, moeten nadenken over wie er aan die andere kant van de deur op jou wacht. En dat je die liefde of vriendschap nooit 'for granted' mag nemen. Dat klinkt misschien wat melig maar hij zag het als zijn persoonlijke missie om dit waar te maken.
Dus dankjewel voor alle lieve en grappige berichtjes of briefjes via mail, facebook, post of skype. Heel erg hard merci, dat doet me echt altijd énorm veel deugd.
2 opmerkingen:
Toen ik hier een paar weken geleden vertelde dat je dit vak volgde, vonden velen dat afgezaagde materie. Als ik het hier zo lees, denk ik echter dat ze er toch nog wat van kunnen leren! Ik ben in ieder geval heel jaloers, ook al is het een zwaar vak. Volhouden Ruth, you can do it!
Mooi, Zus! Toen ik in 't vierde of vijfde zat, is er bij ons ook iemand komen spreken die in Auschwitz heeft geleefd. Tot op de dag van vandaag neem ik die getuigenis mee.
Als je terug bent, moet je eens een jaartje naar Canvas kijken...heel veel knappe documentaires daar!
x Sarah
Een reactie posten