My feet are warm and all my friends are smiling. I am one happy girl.
We zitten hier nog niet in de examensfeer. Alles behalve. Ik ben hier-ondanks soms een tegenval en gemene mensen- oprecht gelukkig. Soms verward, maar niet meer of minder dan dat ik thuis verward ben.
De voorbije weken vlogen.
Ik deed me aan storm the wall en schreef aan razend sneltempo een stuk of 5 papers. (niet van bijster goede kwaliteit) De laatste week kregen de ziektemicroben me even te pakken, maar niet voor lang. Ik feestte nog eens deftig met onze partycrew en op de laatste schooldag organiseerde UBC een heus festival (Block Party) voor ons. Fijn feestje met lieve vrienden. Prachtmensen dat ik hier ontmoet. (maar 'asshole's bestaan hier ook hoor!)
Met het Paasweekend voor de deur deed de zon éxtra hard haar best en ik genoot op en top van UBC en Vancouver. Waar ter wereld kan je NU op het strand liggen én op de skipistes staan? Ik kan hier echt uren en uren alleen wandelen en dwalen door de stad. Ik voel dat ik zo veel wil vertellen en delen maar dat ik het steeds moeilijker heb om dingen te verwoorden en neer te pennen. Aan allen die mijn verhalen willen horen; deze nazomer op een terraske in Hertalscity, 't Stad of in Leuven!
Ik mis jullie, natuurlijk, maar de mensen hier hebben ook al een groot plekje in mijn hart. PS; nu ik gehoord heb dat er een ALBERT HEIJN bij ons in de achterhof komt (Saars voordeur!) kan mijn terugkomst niet meer stuk. Jihaaaaaaaaahaaahahahahahahahahahahahah!!!!!!!!
1 opmerking:
Heerlijk!
Het maakt me Blij dat jij zo content bent!
Gelukkig heb je een groot hart voor alle mensen die je hier én ginder graag ziet, oef!
En zie ik daar zowaar speculaaspasta op de paastafel?! Grappig is dat!
xxx
Een reactie posten