Pikkedief!

Hoge Noorden

Een paar dagen er tussenuit, ik had het nog nooit gedaan.  De boel de boel gelaten, Sean is bekwaam en ik twijfel er niet aan dat het voor de drie achterblijvers ook leuk zal worden.  En dus vertrok ik op donderdag richting luchthaven om samen met ons Ruth een vliegtuigje naar het Hoge Noorden te nemen.

Whitehorse, Yukon.  Een speciale plek, dat is wel het minste dat je kan zeggen. 

Het begon al dadelijk in het vliegtuig: artiesten en cancan danseressen aan boord, eten en drinken a volonte, en zeer vriendelijke buren die ons al dadelijk op sleeptouw namen.  Een gastvrije plaats.  Ook een stad waar ze van feesten houden, toen we daar waren was het net viering van 70 jaar autostrade.  Vieren jullie dat in Herentals ook, als de E313 70 jaar bestaat?  De autostrade in kwestie is natuurlijk ook wel heel bijzonder, het is de Alaska Highway, de levensader voor elke gemeenschap.  En dat wordt zo gevierd:

 Bij aankomst op de luchthaven zorgt de gepensioneerden bond voor een vrolijke noot.

In de hele stad kom je missen tegen die Miss Yukon willen worden.

In de Starbucks, het gewone volk (geen miss-allures)

De buschauffeur

De kousenband.  Tijdens het feestWE moeten alle dames verkleed gaan, of minstens een kousenband aanhebben, de heren moeten ook verkleed zijn, of minstens een hoge hoed ophebben.  Als je dit niet doet, kan je opgepakt worden door een speciale bridgade die je vastzet in een tijdelijke gevangenis.  Om vrij te komen moet je een aanzienlijke som geld betalen (dit is geen grap).  De hele stad loopt dus effectief rond met kousenband aan, ook soms rond de armen, en ook soms de mannen.

Dat was in het kort het sfeertje, super feestelijk en plezant.  We hebben zelf meegedaan aan de Party en zijn naar een fiddle concert geweest, waar Mijnheer en Mevrouw Yukon hun beste danspasjes kwamen voorzetten.  Net twee hobbits.  Verder hebben we ook getracht om te gaan fuiven maar toen we ons om 1 uur 's nachts aanmeldden in de feesttent werd ons de toegang geweigerd: waar is da feestje?  Het feestje was net gedaan.  Niet getreurd want we kwamen niet om te drinken (alhoewel)

maar vooral om het Noorderlicht te zien.  We hebben het ook gezien, maar het was niet super spectaculair: we zaten niet in het hele Hoge Noorden, de lichten van de stad speelden ons wat parten, maar toch, we hebben ze zien dansen in de lucht, die vreemde slierten.  En net daarvan hebben we geen fotos, want bij -20 besloten alle fototoestellen eensgezind om op te geven...

Een zeer frisse neus hebben we meermaals gehaald, een goede wandeling langs of op de Yukon rivier doet altijd het bloed wat sneller stromen en de neus wat sneller druipen:

Verder laat ik graag nog enkele plaatselijke eigenaardigheden zien:

Karton of plastic voor de radiateur, ik vermoed tegen de koude?, bij zeer veel autos

Bij alle autos, zonder uitzondering: electrische pries bij de motor om sneller te starten in het koude weer.

De verkeerslichten hangen hier allemaal horizontaal.  Waarom?

In plaats van met de fiets naar de bakker doe je het hier met de hondjes.

Geen buggy voor babies, wel in de maxicosi op de slee (hieronder ligt een pasgeboren babytje)

Smullen maar: kokend heet esdoornsap wordt uitgegoten op sneeuw, stokje in geduwd, beetje draaien en je hebt een Eskimo lekstok!  Lekker maar plakt hard aan de tanden.

Fijn lang weekend, veel gezien en gedaan.  Dank je wel zusje voor het goede gezelschap!