Contact

Ik ben bereikbaar via post op onderstaand adres:

Ruth Veraghtert (448621)

Emirates Airline

Service Delivery

P.O. Box 36050
30589

Dubai
United Arab Emirates

Mijn eigenlijke adres (als je eens wilt googlen) is Dr. Khalifa Building 1, Al Barsha 1, Dubai.
Hier kan ik jammergenoeg geen post ontvangen. Verder heb ik een vaste lijn en een gsm. Ik check ook mijn Belgisch nummer nog, maar gebruik nu dagelijks mijn Dubai nummer, aangezien ik dat voor het werk 24/24 bij mij moet hebben. Je kan mijn nummer altijd vragen!

Afscheidsfeestje (Hello Tomorrow Toedeloee)

Een week voor mijn vertrok gaf ik een afscheid-/verjaardagsfeestje in een voetbalkantine bij ons in de straat. Wat een feest, ik ben nog altijd aan het nagenieten!
Het thema was Oosters/Airline en zoveel mensen kwamen verkleed. (Ik ben jullie niet vergeten hoor, van zodra ik begin te vliegen, kunnen jullie een kaartje verwachten!)
Mijn neef Jef hielp me last-minute uit te nood met licht en geluid, waarvoor nog eens dank Jef! Ook aan iedereen merci voor de leuke cadeautjes, kaartjes en attenties. Mercikes!!

Rond een uurtje of zeven stroomden mijn eerste gasten binnen. Voorzien van hapjes en drank, een sjotterkas, een tekentafel en 'de kinderdisco' denk ik dat het voor iedereen wel geslaagd was. Ik was echt ontroerd met alle tekenen en lieve woorden. Er zijn enkele géniale familiefoto's genomen.

Later kwamen mijn vrienden toe vanuit alle hoeken van België! Mijn Leuvense vrienden, scoutsvrienden, toneelvrienden, babysit'kindjes', vrienden uit Wallonië, de Herentalse crew..Zo leuk!.We hebben gelachen, gezongen, gedronken, gedanst en plezier gemaakt tot in de héle vroege uurtjes. Nadien bleef er 15 man bij ons thuis slapen en bleef het gezelligheid troef met koffiekoeken en katers tot in de namiddag.

Dankjewel mama en papa om zo hard mee te helpen, ik vond het écht onvergetelijk. Ik had me geen beter feestje kunnen inbeelden.

Hieronder enkel foto's. De meeste foto's heb ik getrokken uit een foto-album dat mijn broer voor mijn vertrek maakte. Er zijn nog heel erg veel foto's getrokken maar ik moet nog eens uitpluizen hoe ik net aan die links geraak.

(De oorspronkelijke kwaliteit is schitterend, dit is mijn schuld!)
Mijn mijn persoonlijke bodyguards!!

Familie Feijen top verkleed!

Andreas, mijn liefste petekind!

Eva, we hebben je zo gemist! Vanaf augustus doen we massa's verkleedfeestjes om je schade in te halen!

Knappe vriendjes!

'Hoes over Bros'

Les Wallons!

Fiewt fiewt

Vier Cabin Crew leden! (en Woordlovers)

Schitterend! Prinses Jasmina op haar vliegend tapijtje!

Met mijn babysit'kindjes' (al 10 jaar geleden nu!)

Leuke blogs

Aan de rechterkant van deze blog staan enkele links naar leuke/interessante blogs.
Deze meisjes vertellen veel meer in detail hoe de weken in elkaar zitten. De opleiding is voor iedereen hetzelfde, dus via deze blogs kan je een beetje beter zien hoe mijn weken in elkaar zitten!

Kelly is een Belgisch meisje waarmee ik samen op de Open Day was, ze volgde dus hetzelfde parcous als ik, enkel 'joinde' zij twee maanden vroeger.

This is the end of induction week

Hallo,

Al heel de week probeer ik me achter mijn computer te zetten, maar de tijd vliegt hier. Morgen begint het echte werk, namelijk de start van mijn training! Tot hiertoe heb ik 'induction' week gehad.
We beginnen op zondag, omdat de werkweek hier van zondag tot donderdag loopt.

De afgelopen week is zo snel voorbij gevlogen! Ik had een super leuke verjaardag met lieve attenties en veel berichtjes. Dat deed deugd.

Morgen begin ik aan 2.5 weken SEP, wat staat voor Safety and Emergency Procedures. Deze weken staan bekend als de zwaarste weken. Niet om het minst dat de les elke dag om iets na 5.00 begint. Dit wilt zeggen dat ik rond 3.00 zal opstaan. Pendelen naar Aviation College duurt ongeveer 45 minuten. Make-up, kledij en haren in orde brengen ongeveer een uurtje. De lessen overdag zijn praktijk lessen. Nadien worden we naar huis gebracht met onze pendelbusjes en valt er nog een paar uur theorie te verwerken. De dagen zijn: slapen, praktijk, theorie, eten, slapen.
Daarom kruip ik bij deze om 19.15 mijn bed in. Ik beloof plechtig om interessantere stukjes met foto's te plaatsen, maar uiteraard gaat mijn opleiding voor.

Een nieuw avontuur: het begin

Dag lieve vrienden en familie,


Vorig jaar tijdens de examens van januari 2015 stootte ik op een blog. Namelijk deze: Dubai Diaries
Een Brits meisje die enkele jaren geleden haar biezen pakte en naar Dubai trok, om daar te gaan werken als Cabin Crew voor Emirates. Voor mensen die erg geïnteresseerd zijn in dit carrière-pad, of gewoon graag een leuke blog willen lezen...raad ik die van Rachel erg aan!
Omdat ik door een knie-en enkeloperatie vorig jaar in februari bijna de hele maand out was, had ik tussen de kine-sessies door tijd om haar blog helemaal te lezen. Ik surfte eens naar de website van Emirates en zag dat er een Open Day (OD) in Brussel was in maart.
Op dit moment had ik nog niet echt interesse voor deze job. Maar toeval sprak Guillaume (een vriend uit LLN) me hierover aan omdat hij wist dat Margaux (een andere vriendin uit LLN) net voor deze job had gesolliciteerd. De bal ging aan het rollen en ik maakte een profiel bij Emirates om wat op de hoogte te worden gehouden. In juni werd ik uitgenodigd voor een gesprek, maar dit viel wanneer ik net op vakantie was in Roemenië.
De zomer trok voorbij en begin september, wanneer iedereen weer aan het werk was en mama en papa op reis waren in Italië, stond ik op een zaterdag vroeg op om me naar de Hilton in Antwerpen te begeven.
Na een lange en stressvolle dag met veel selectierondes, mocht ik door naar de laatste stap: het interview!
Hierna was het de juiste papieren invullen en wachten op mijn Golden Call, die ik verbazingwekkend snel kreeg. (twee weken later, mensen wachten soms een jaar hierop) Op 1 oktober kreeg ik mijn contract voor mijn neus geschoteld en vanaf eergisteren ben ik dus aan het werk in Dubai.

Over dit selectieproces en wat er aan vooraf ging wil ik graag een ander keertje bloggen. Nu ga ik wat uitrusten in de zon op mijn terras na een lange dag werken. Morgenvroeg staat de wekker weer om 03.00, dus ik ga tegen de avond mijn bedje in.

Bijna....

....klaar voor een nieuw avontuur en verhaal!

Queen Ruthie

Amai!
Ik heb al veel meegemaakt op vluchten en luchthavens (oa vlucht gemist, lange afstandsvlucht nét gehaald, ontplofte stoel dus wisselen van vliegtuig, veel geloop en gehaast, 'interessante' buren, van Honolulu naar Houston gestuurd om naar Vancouver te moeten, 9 uur naast iemand gezeten die haar levensverhaal vertelde (inclusief gehuil) in een taal die ik niet verstond, vrienden gemaakt met de crew, mama moeten achterlaten omdat ze haar niet meer konden inchecken, kwijt gespeelde bagage en layover's van de vreemdste soort) maar dit was me weer wat!
Vrijdagmiddag haastte ik me na de les van Leuven naar Herentals om daar nog snelsnel mijn zak in te pakken. Papa bracht me naar Schiphol en dropte me aan de Kiss en Ride. Aan de balie aangekomen vroegen ze me of ik eventueel de volgende dag pas wilde vertrekken, omdat het vliegtuig overgeboekt bleek te zijn. (dat passen maatschappijen wel meer toe, ze gaan er vanuit dat er steeds 5-10 man niet komt opdagen)
Ik bedankte vriendelijk, omdat het sowieso al een lange tocht ging zijn. Na drie uurtjes wachten mochten we inschepen, maar opnieuw vroegen (eigenlijk smeekten) ze of ik niet achter wilde blijven. Waarom niet, dacht ik? Het vliegtuig werd tegengehouden, mijn bagage werd er nog uitgepikt (Schiphol heeft een of ander superfancynieuw bagagesysteem en het werkt!) en ik kreeg meteen een hotel toegewezen. De manager bedankte me 1000 keer en een uurtje later zat ik in mijn kamer. Een grote kamer! Met wijn! Ik mocht de hele nacht en dag in het hotel blijven en kreeg van hen 3 maaltijden + 300 euro compensatie.
Het codewoord in het hotel bleek 'gestrand' te zijn. Ik voelde me net zoals in de Stürm Elien, Fürstenhof ftw. De hotelmanager gaf me constant veel eten en drank, de hele dag werd ik behandeld als koning Beatrix (Nou mevrouwwww, nog een glaassje vers sinaas?), en ik plunderde de minibar op mijn kamer. ALLEMAAL GRATIS.  Nog even twijfelde ik om overdag naar A'dam centrum te trekken, maar ik moest nog een deadline knallen en studeren voor mijn examen (dat ik heb de dag nadat ik terug kom) dus bleef ik heel de dag chillen op mijn kamer.

Opnieuw aangekomen op de luchthaven lag er een check op me te wachten, mocht ik inchecken via de rode loper en kreeg ik nog een voucher op te gebruiken in de resto's. (want mevrouwww, u heeft nog geen avondeten gehad zejker? -Jawel, 4 gangen, mijn buik ontploft....dacht ik bij mezelf)
Buikje meer dan rond, klaar om op het vliegtuig te gaan, werd ik wéér tegengehouden. Nou mevrouw, het vliegtuig is weejr vol daarom mag u in business vliegen....uhm, oke, dankuwel (mond open van verstomming)
IK HAD GEWOONWEG EEN ECHT BED!!!! Ik herhaal, EEN BED! En beenruimte, en zoveel eten als ik maar wou, en glazen champagne, en chique wijn. Het viel daar natuurlijk meteen op dat ik ne poser was, met mijn gesukkel. Ik heb af en toe al wel eens een upgrade gekregen ('wat heeft uw lange benen, we maken graag extra ruimte voor u') maar dit nog nooit!

Nu zit ik weer in Abu Dhabi maar mag deze keer niet naar buiten en verder is er hier niet veel te zien (buiten massa's Arabische mannen) dus speciaal voor jou mama deze blog!

Kuskes van Queen Ruth. Op naar Sydney nu!